Միայնակ տղամարդու սրբավայրը. 250 լարի փրկելու համար
Մեկ դարավոր պատմություն ունեցող սինագոգը խնամում է Ախալցիխեում ապրող միակ հրեան: Որպեսզի համաճարակային պայմաններում դատարկ սրբավայրը հնարավոր անցագործության օբյեկտ չդառնար, Սիմոն Լևիշվիլին դիմեց քաղաքապետարանի օգնությունը՝ գումար հատկացնել թաքնված տեսախցիկներ ձեռք բերելու և տեղադրելու համար: Երկու ամիս սպասելուց հետո նա տեղի իշխանություններից մերժում է ստացել:
Ախալցիխեի քաղաքապետարանում հրեական համայնքի նախագահի կողմից ստորագրված հայտարարությունը ներկայացվել էր դեռ գարնանը:Չնայած նոր կորոնավիրոուսի պատճառով ստեղծված իրավիճակին,քաղաքապետարանում սինագոգին օգնելու համար գումար չկարողացան հատկացնել, այդ թվում ոչ էլ հատուկ ներբերված հոդվածից, որը հատկացվեց համաճարակից տուժած բնակչությանը: Այս օգնությունը կազմում էր 25 հազար լարի:
Ի տարբերություն Ախալցիխեի քաղաքապետարանի, Սիմոն Լեւիշվիլիի հայտարարության մասին«9-րդ ալիքից» տեղեացավ Մշակութային ժառանգության պահպանման ազգային գործակալությունը: Գործակալության ղեկավարը կարծում է, որ Սիմոն Լևիշվիլիին օգնել կկարողանա միայն գործակալությանը պաշտոնական դիմելուց հետո:
Հրեական համայնքի նախագահը դժվարանում է քայլել 69 տարեկանում, բայց սինագոգի ճակատագիրը նրան անհանգստացնում է շատ ավելի, քան առողջությունը: Փակ սահմանների պատճառով սրբավայրը մնաց առանց զբոսաշրջիկների նվիրատվությունների:Համաճարակից առաջ այս եկամուտը բաժանված էր երեք մասի հավաքարարի, հրեական գերեզմանատան պահակի և կոմունալ ծախսերի համար:Սիմոն Լեւիշվիլին ստիպված էր հայրենի գյուղ ուղարկել տարիներ առաջ ապաստանած մորն ու երեխային, ովքեր օգնում էինսրբավայրը մաքրելու և խնամելու հարցում:Հասարակության նախագահը կրկին օգնություն է խնդրում Ախալցիխեի քաղաքապետարանից:
Այն մասին, որ հատկապես վերջին տարիներին, սինագոգըգոյություն ունի միայն զբոսաշրջիկների նվիրատվությամբ, կրոնական գործերի պետական գործակալությունը քաջատեղյակ է:Գործակալության Սամցխե-Ջավախքի ներկայացուցիչը հիշում է 90-ական թվականները, երբ սինագոգից գողացել էին մի քանի դարավոր պատմություն ունեցող ձեռագիրը: Չնայած սրան, Էլվարդ Զազաձեն հույս ունի, որ հասարակական կազմակերպությունները Սիմոն Լևիշվիլիի խնդրանքը անուշադրության չեն մատնի:
«Մինչև որևէ բան հնարավորություն գտնեն» և մինչ պետությունը մշակութային ժառանգության հուշարձանի պաշտպանությունը հանձնարարի հասարակական կազմակերպություններին, հրեական համայնքի նախագահը փորձում է ինքնուրույն փրկել սինագոգը: Մշակութային ժառանգության հուշարձանը և 400-ամյա գերեզմանատունը պահպանելու համար անհրաժեշտ է ամսական ընդամենը 250 լարի:
Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար:
Ախալցիխեի քաղաքապետարանում հրեական համայնքի նախագահի կողմից ստորագրված հայտարարությունը ներկայացվել էր դեռ գարնանը:Չնայած նոր կորոնավիրոուսի պատճառով ստեղծված իրավիճակին,քաղաքապետարանում սինագոգին օգնելու համար գումար չկարողացան հատկացնել, այդ թվում ոչ էլ հատուկ ներբերված հոդվածից, որը հատկացվեց համաճարակից տուժած բնակչությանը: Այս օգնությունը կազմում էր 25 հազար լարի:
Ի տարբերություն Ախալցիխեի քաղաքապետարանի, Սիմոն Լեւիշվիլիի հայտարարության մասին«9-րդ ալիքից» տեղեացավ Մշակութային ժառանգության պահպանման ազգային գործակալությունը: Գործակալության ղեկավարը կարծում է, որ Սիմոն Լևիշվիլիին օգնել կկարողանա միայն գործակալությանը պաշտոնական դիմելուց հետո:
Հրեական համայնքի նախագահը դժվարանում է քայլել 69 տարեկանում, բայց սինագոգի ճակատագիրը նրան անհանգստացնում է շատ ավելի, քան առողջությունը: Փակ սահմանների պատճառով սրբավայրը մնաց առանց զբոսաշրջիկների նվիրատվությունների:Համաճարակից առաջ այս եկամուտը բաժանված էր երեք մասի հավաքարարի, հրեական գերեզմանատան պահակի և կոմունալ ծախսերի համար:Սիմոն Լեւիշվիլին ստիպված էր հայրենի գյուղ ուղարկել տարիներ առաջ ապաստանած մորն ու երեխային, ովքեր օգնում էինսրբավայրը մաքրելու և խնամելու հարցում:Հասարակության նախագահը կրկին օգնություն է խնդրում Ախալցիխեի քաղաքապետարանից:
Այն մասին, որ հատկապես վերջին տարիներին, սինագոգըգոյություն ունի միայն զբոսաշրջիկների նվիրատվությամբ, կրոնական գործերի պետական գործակալությունը քաջատեղյակ է:Գործակալության Սամցխե-Ջավախքի ներկայացուցիչը հիշում է 90-ական թվականները, երբ սինագոգից գողացել էին մի քանի դարավոր պատմություն ունեցող ձեռագիրը: Չնայած սրան, Էլվարդ Զազաձեն հույս ունի, որ հասարակական կազմակերպությունները Սիմոն Լևիշվիլիի խնդրանքը անուշադրության չեն մատնի:
«Մինչև որևէ բան հնարավորություն գտնեն» և մինչ պետությունը մշակութային ժառանգության հուշարձանի պաշտպանությունը հանձնարարի հասարակական կազմակերպություններին, հրեական համայնքի նախագահը փորձում է ինքնուրույն փրկել սինագոգը: Մշակութային ժառանգության հուշարձանը և 400-ամյա գերեզմանատունը պահպանելու համար անհրաժեշտ է ամսական ընդամենը 250 լարի:
Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար:
