«Ցավոք, բժիշկներից ոմանք նույնպես խուսափում են»,- Ինչու չեն պատվաստվում Սամցխե-Ջավախքում
Մայիսի 25-ի դրությամբ, Վրաստանում ընդհանուր առմամբ օգտագործվել է 117,354 չափաբաժին պատվաստանյութ: Ամենաքիչ պատվաստվածներն ապրում են Սամցխե-Ջավախքում: Ինչու է պատվաստումների ամենացածր ցուցանիշը հարավային Վրաստանում, և ինչից է առաջանում պատվաստանյութերի նկատմամբ քաղաքացիների անվստահությունը: Այն մասին, թե ինչպես է կառավարությունը մտադիր համոզել բնակչությանը, որ պատվաստումը գոյատևելու միակ միջոցն է, մենք զրուցեցինք Հիվանդությունների վերահսկման ազգային կենտրոնի վարակիչ հիվանդությունների բաժանմունքի ղեկավար՝ Խաթունա Զախաշվիլու հետ:
Ինչպե՞ս է Հիվանդությունների վերահսկման ազգային կենտրոնը բացատրում Սամցխե-Ջավախքում պատվաստումների համեմատաբար ցածր մակարդակը:
Ցավոք, ցանկացած պատվաստանյութ կենսաակտիվ դեղ է և դրա կիրառումը միշտ կարող է ուղեկցվել անսովոր արտահայտությամբ, ինչը շատ հազվադեպ է: Հավանաբար, այդպիսի դեպքերից մեկը եղել է Ախալցիխեում (Մեգի Բաքրաձեի մահը, խմբ.): Մարդկանց վախը հզոր գործոն է, որի հաղթահարման համար ժամանակ և հետագա համոզմունք է հարկավոր: Համոզիչ գործոնի լավագույն օրինակն այն է, որ հազարավոր ներարկումներ արվել են Վրաստանի այլ տարածքներում և լուրջ բարդություններ չեն եղել:
Այն, ինչ տեղի ունեցավ Ախալցիխեում (Մեգի Բաքրաձեի մահը, խմբ.) հազվադեպ և անսովոր դեպք էր: Երևի, սա է պատճառը, որ պատվաստման ցուցանիշով այս տարածաշրջանը ամենացածրներից մեկն է: Համոզված եմ, որ մարդիկ կտեսնեն պատվաստանյութի արդյունքները, այն, որ այլընտրանք չկա և կպատվաստվեն նույնպես, որպեսզի ստանանք այն միակ օգուտը, որը կոչվում է փրկված կյանք, նվազ հոսպիտալացում: Հատկապես, որ Սամցխե-Ջավախքը և Ախալցիխեն զբոսաշրջության կարևոր շրջաններ են, և Սամցխե-Ջավախքի համար կարևոր է ավելի շատ պատվաստանյութեր ստանալ, որպեսզի այս տարածաշրջանը վերադառնա կյանքի բնականոն ռիթմին:
Ի՞նչ եք կարծում, այս տրամադրությունը կարո՞ղ է լինել պատվաստանյութերի դեմ պայքարի արշավի արդյունք: Սամցխե-Ջավախքում կան մարդիկ, ովքեր ասում են, որ ցանկանում են պատվաստվել «Սպուտնիկ» պատվաստանյութով, և սրա համար ունեն փաստարկներ, այն ամենը ինչ լսում են ռուսական լրատվամիջոցներից:
Յուրաքանչյուր տրամադրություն ունի իր ծագման պատճառը, այն ինչ-որ բանից է առաջանում: «Sputnik» -ը պատրաստվում է նույն մոդելով, ինչ «Astrazeneca»-ն: Այս երկու պատվաստանյութերի գործողության մեխանիզմի մեջ տարբերություն չկա: Հետեւաբար, Աստրազենեկային ուղեկցող կողմնակի ազդեցությունները կարող են ուղեկցել նաև Սպուտնիկին: Ինչ վերաբերում է նրան, որ ես կպատվաստվեմ այս պատվաստանյութով և ոչ նրանով, մենք պետք է հարգենք մարդու անհատական վերաբերմունքը, ընտրելու իրավունքը, բայց հիմա պատերազմ է Կովիդի և գոյատևման միջև, պատերազմում, երբ հնարավորություն ունես, պետք է զինվես: Հիմա մենք այլ տարբերակ չունենք, ժամանակ չկա մեծ ընտրություն կատարելու համար, ինչ կա, դրանով պետք է բավարարվենք, գլխավորն այն է, որ հնարավորինս շատ արագ և հնարավորինս շատ մարդ պատվաստվենք:
Ի՞նչ այլընտրանք ունի «Sputnik»-ը Վրաստանում, դիտարկվու՞մ է արդյոք ռուսական պատվաստանյութի ներդրումը:
Այստեղ կա երկու հարց. Առաջինը՝ պատվաստանյութը մեր երկիր է մտնում «Կովաքս» հարթակի միջոցով, որը միջազգային է, և այնտեղ տեղադրվելու են բոլոր պատվաստանյութերը, որոնք լիազորված են ԱՀԿ-ի կողմից: Kovacs- ը կատարում է մեկ գնում և այն բաշխում իր անդամ երկրների միջև: «Sputnik» - ը չունի Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության կողմից տրված լիազորությունը, և, համապատասխանաբար, «Կովաքս» հարթակում վերոնշյալ պատվաստանյութը չկա: Երբ կստանա լիազորում և կտեղադրվի հարթակում, եթե առաջարկեն Վրաստանին, ապա այդ դեպքում քննարկման հերթական հարցը կլինի՝ կներկրի թե ոչ Վրաստանը այս պատվաստանյութը:
Երկրորդ հարցն այն է, որ Վրաստանը բանակցություններ է վարում պատվաստանյութերի արտադրողների հետ, անմիջապես նրանցից գնելու համար: Վրաստանի և Ռուսաստանի միջև հայտնի հարաբերությունների պատճառով, արդյոք «Sputnik» - ի համար նման ուղղակի բանակցություններ տեղի կունենան, սա դուրս է իմ իրավասությունից:
Խոսեցիք պատվաստումների դանդաղ տեմպերի պատճառների մասին, բայց չնշեցիք քաղաքացիների տեղեկացվածությունն այս հարցի վերաբերյալ: Բացառում եք, որ տեղեկատվության պակաս կա: Հատկապես էթնիկ փոքրամասնությունների՞ շրջանում:
Ոչինչ չեմ բացառում, կովիդը բավականին նոր խնդիր է ամբողջ աշխարհի համար, առավել ևս, պատվաստանյութերը, դրանք ավելի նոր են, և տեղեկատվությունը շատ քիչ է, տարածման համար ժամանակ է պետք: Որոշ ժամանակ անց մարդիկ ավելին կիմանան պատվաստումների առավելությունների մասին և հավանաբար, ավելի համարձակորեն կկիրառեն պատվաստումները:
Տեղեկատվության պակասը պատճառներից մեկն է, թե ինչու են մարդիկ մինչ այժմ ձեռնպահ մնում կամ դիտում, թե ինչպես են զարգանում իրադարձությունները:
Ի՞նչ եք կարծում, ինչպե՞ս է հնարավոր մեծացնել պատվաստումների պահանջարկը: Համենայն դեպս, ինչպե՞ս եք ամբողջական տեղեկատվություն տրամադրելու քաղաքացիներին:
Հավանաբար, այս դեպքում ամենակարևոր գործիքը ոչ թե մեկ, այլ բազմակի ճիշտ տեղեկատվություն տրամադրելն է: Մարդիկ աշխատում են, ոչ բոլորը ժամանակ ունեն միաժամանակ դիտելու հաղորդումը և ունկնդրելու այս կամ այն փորձագետի կարծիքը, այնպես որ բազմիցս տրամադրված տեղեկատվությունը լավ այլընտրանք կլինի:
Բժշկական անձնակազմի մասին խոսելիս ՝ այստեղ նույնպես ակտիվությունը ցածր է: Այս դեպքում ինչի հետ գործ ունենք: Արդյո՞ք բժիշկների համար հասանելի են է տեղեկությունները:
Եթե նրանք ցանկանում են, ապա բժիշկները պետք է առավել հեշտությամբ ստանան տեղեկություն: Համոզված եմ, որ յուրաքանչյուր բժիշկ, ով իր մասնագիտության պատրիոտ է և գիտի իր գործը, կարդում է այդ մասին և շատ տեղեկություններ է ստանում պատվաստանյութերի մասին: Դրա օրինակը պատվաստված բոլոր բուժանձնակազմերն են: Ես հավատում եմ, որ նրանք այն բժիշկներն են, ում մենք պետք է վստահենք:
Ցավոք, բժիշկների մի մասը միևնույն ժամանակ պահպանողական համայնքն է, հաճախ չեն հավանում մեզ առաջարկվող նորությունները: Յուրաքանչյուր ժամանակակից բժիշկ պետք է տեղյակ լինի այն նորությունների մասին, որոնք մեզ առաջարկում է ժամանակակից կենսատեխնոլոգիան:
Աստրազենեկայի դեպքում որոշ բժիշկների մտքով անցել է, որ սա բոլորովին նոր տեսակի պատվաստանյութ է, որի նմանը նախկինում չենք օգտագործել, և ավելի մեծ զգույշությամբ են վերաբերվում այս հարցին:
Ինչպե՞ս է Հիվանդությունների վերահսկման ազգային կենտրոնը բացատրում Սամցխե-Ջավախքում պատվաստումների համեմատաբար ցածր մակարդակը:
Ցավոք, ցանկացած պատվաստանյութ կենսաակտիվ դեղ է և դրա կիրառումը միշտ կարող է ուղեկցվել անսովոր արտահայտությամբ, ինչը շատ հազվադեպ է: Հավանաբար, այդպիսի դեպքերից մեկը եղել է Ախալցիխեում (Մեգի Բաքրաձեի մահը, խմբ.): Մարդկանց վախը հզոր գործոն է, որի հաղթահարման համար ժամանակ և հետագա համոզմունք է հարկավոր: Համոզիչ գործոնի լավագույն օրինակն այն է, որ հազարավոր ներարկումներ արվել են Վրաստանի այլ տարածքներում և լուրջ բարդություններ չեն եղել:
Այն, ինչ տեղի ունեցավ Ախալցիխեում (Մեգի Բաքրաձեի մահը, խմբ.) հազվադեպ և անսովոր դեպք էր: Երևի, սա է պատճառը, որ պատվաստման ցուցանիշով այս տարածաշրջանը ամենացածրներից մեկն է: Համոզված եմ, որ մարդիկ կտեսնեն պատվաստանյութի արդյունքները, այն, որ այլընտրանք չկա և կպատվաստվեն նույնպես, որպեսզի ստանանք այն միակ օգուտը, որը կոչվում է փրկված կյանք, նվազ հոսպիտալացում: Հատկապես, որ Սամցխե-Ջավախքը և Ախալցիխեն զբոսաշրջության կարևոր շրջաններ են, և Սամցխե-Ջավախքի համար կարևոր է ավելի շատ պատվաստանյութեր ստանալ, որպեսզի այս տարածաշրջանը վերադառնա կյանքի բնականոն ռիթմին:
Ի՞նչ եք կարծում, այս տրամադրությունը կարո՞ղ է լինել պատվաստանյութերի դեմ պայքարի արշավի արդյունք: Սամցխե-Ջավախքում կան մարդիկ, ովքեր ասում են, որ ցանկանում են պատվաստվել «Սպուտնիկ» պատվաստանյութով, և սրա համար ունեն փաստարկներ, այն ամենը ինչ լսում են ռուսական լրատվամիջոցներից:
Յուրաքանչյուր տրամադրություն ունի իր ծագման պատճառը, այն ինչ-որ բանից է առաջանում: «Sputnik» -ը պատրաստվում է նույն մոդելով, ինչ «Astrazeneca»-ն: Այս երկու պատվաստանյութերի գործողության մեխանիզմի մեջ տարբերություն չկա: Հետեւաբար, Աստրազենեկային ուղեկցող կողմնակի ազդեցությունները կարող են ուղեկցել նաև Սպուտնիկին: Ինչ վերաբերում է նրան, որ ես կպատվաստվեմ այս պատվաստանյութով և ոչ նրանով, մենք պետք է հարգենք մարդու անհատական վերաբերմունքը, ընտրելու իրավունքը, բայց հիմա պատերազմ է Կովիդի և գոյատևման միջև, պատերազմում, երբ հնարավորություն ունես, պետք է զինվես: Հիմա մենք այլ տարբերակ չունենք, ժամանակ չկա մեծ ընտրություն կատարելու համար, ինչ կա, դրանով պետք է բավարարվենք, գլխավորն այն է, որ հնարավորինս շատ արագ և հնարավորինս շատ մարդ պատվաստվենք:
Ի՞նչ այլընտրանք ունի «Sputnik»-ը Վրաստանում, դիտարկվու՞մ է արդյոք ռուսական պատվաստանյութի ներդրումը:
Այստեղ կա երկու հարց. Առաջինը՝ պատվաստանյութը մեր երկիր է մտնում «Կովաքս» հարթակի միջոցով, որը միջազգային է, և այնտեղ տեղադրվելու են բոլոր պատվաստանյութերը, որոնք լիազորված են ԱՀԿ-ի կողմից: Kovacs- ը կատարում է մեկ գնում և այն բաշխում իր անդամ երկրների միջև: «Sputnik» - ը չունի Առողջապահության համաշխարհային կազմակերպության կողմից տրված լիազորությունը, և, համապատասխանաբար, «Կովաքս» հարթակում վերոնշյալ պատվաստանյութը չկա: Երբ կստանա լիազորում և կտեղադրվի հարթակում, եթե առաջարկեն Վրաստանին, ապա այդ դեպքում քննարկման հերթական հարցը կլինի՝ կներկրի թե ոչ Վրաստանը այս պատվաստանյութը:
Երկրորդ հարցն այն է, որ Վրաստանը բանակցություններ է վարում պատվաստանյութերի արտադրողների հետ, անմիջապես նրանցից գնելու համար: Վրաստանի և Ռուսաստանի միջև հայտնի հարաբերությունների պատճառով, արդյոք «Sputnik» - ի համար նման ուղղակի բանակցություններ տեղի կունենան, սա դուրս է իմ իրավասությունից:
Խոսեցիք պատվաստումների դանդաղ տեմպերի պատճառների մասին, բայց չնշեցիք քաղաքացիների տեղեկացվածությունն այս հարցի վերաբերյալ: Բացառում եք, որ տեղեկատվության պակաս կա: Հատկապես էթնիկ փոքրամասնությունների՞ շրջանում:
Ոչինչ չեմ բացառում, կովիդը բավականին նոր խնդիր է ամբողջ աշխարհի համար, առավել ևս, պատվաստանյութերը, դրանք ավելի նոր են, և տեղեկատվությունը շատ քիչ է, տարածման համար ժամանակ է պետք: Որոշ ժամանակ անց մարդիկ ավելին կիմանան պատվաստումների առավելությունների մասին և հավանաբար, ավելի համարձակորեն կկիրառեն պատվաստումները:
Տեղեկատվության պակասը պատճառներից մեկն է, թե ինչու են մարդիկ մինչ այժմ ձեռնպահ մնում կամ դիտում, թե ինչպես են զարգանում իրադարձությունները:
Ի՞նչ եք կարծում, ինչպե՞ս է հնարավոր մեծացնել պատվաստումների պահանջարկը: Համենայն դեպս, ինչպե՞ս եք ամբողջական տեղեկատվություն տրամադրելու քաղաքացիներին:
Հավանաբար, այս դեպքում ամենակարևոր գործիքը ոչ թե մեկ, այլ բազմակի ճիշտ տեղեկատվություն տրամադրելն է: Մարդիկ աշխատում են, ոչ բոլորը ժամանակ ունեն միաժամանակ դիտելու հաղորդումը և ունկնդրելու այս կամ այն փորձագետի կարծիքը, այնպես որ բազմիցս տրամադրված տեղեկատվությունը լավ այլընտրանք կլինի:
Բժշկական անձնակազմի մասին խոսելիս ՝ այստեղ նույնպես ակտիվությունը ցածր է: Այս դեպքում ինչի հետ գործ ունենք: Արդյո՞ք բժիշկների համար հասանելի են է տեղեկությունները:
Եթե նրանք ցանկանում են, ապա բժիշկները պետք է առավել հեշտությամբ ստանան տեղեկություն: Համոզված եմ, որ յուրաքանչյուր բժիշկ, ով իր մասնագիտության պատրիոտ է և գիտի իր գործը, կարդում է այդ մասին և շատ տեղեկություններ է ստանում պատվաստանյութերի մասին: Դրա օրինակը պատվաստված բոլոր բուժանձնակազմերն են: Ես հավատում եմ, որ նրանք այն բժիշկներն են, ում մենք պետք է վստահենք:
Ցավոք, բժիշկների մի մասը միևնույն ժամանակ պահպանողական համայնքն է, հաճախ չեն հավանում մեզ առաջարկվող նորությունները: Յուրաքանչյուր ժամանակակից բժիշկ պետք է տեղյակ լինի այն նորությունների մասին, որոնք մեզ առաջարկում է ժամանակակից կենսատեխնոլոգիան:
Աստրազենեկայի դեպքում որոշ բժիշկների մտքով անցել է, որ սա բոլորովին նոր տեսակի պատվաստանյութ է, որի նմանը նախկինում չենք օգտագործել, և ավելի մեծ զգույշությամբ են վերաբերվում այս հարցին:
