Հարցազրույց
«Հիմնական խնդիրը անվստահությունն է` անվստահությունը համակարգի նկատմամբ», - Մարի Միքոյան
«Համակարգի նկատմամբ անվստահությունը, տարածաշրջանում պատվաստումների գործընթացում բժշկական անձնակազմի ցածր ակտիվությունը, ձախողված պատվաստումները, հատկապես Սամցխե -Ջավախքում և Քվեմո Քարթլիում, տեղեկատվության պակասը և ռուսական ազդեցությունը - Սրանք այն խնդիրներն են, որոնք ստիպում են բնակչությանը խուսափել պատվաստվելուց», - ասում է «GENERATION»-ի գործադիր տնօրենը: Էթնիկ փոքրամասնությունների տարածաշրջաններում բժշկական հարցերով զբաղվող ընկերության ղեակավար ՝ Մարի Միքոյանը «9-րդ» ալիքի հետ զրույցում խոսում է պատվաստումների գործընթացին խոչընդոտող հանգամանքների, խնդիրների լուծման և այլ հարցերի մասին: Պատվաստման գործընթացի ձախողման բազմաթիվ պատճառների թվում քաղաքացիական ակտիվիստը առանձնացնում է այն հանգամանքը, որ դեռևս հայտնի չէ, թե որն է դարձել Ախալցխացի բուժքույր՝ Մեգի Բաքրաձեի մահվան պաշտոնական պատճառը։
Ինչու՞ է Սամցխե-Ջավախքում պատվաստումների նման ցածր մակարդակ:
Բնակչությունը չգիտես ինչու կամ ինչպես, բայց սովոր է այս ողբերգական թվերին, ինչը շատ վատ է: Կան բազմաթիվ գործոններ, որոնք նպաստում են հայտարարված ալիքի առաջացմանը: Ինչի՞ հետ է սա կապված - Առաջին հերթին զանգվածային հավաքներն են նպաստում, շարժունակության բարձրացումը բնականաբար, միշտ հանգեցնում է վիրուսի տարածմանը: Հոկտեմբերի վերջը, նոյեմբերն ու դեկտեմբերն արդեն վիրուսների սեզոն են: Նույնիսկ առանց Covid- ի, մենք միշտ ունեցել ենք սեզոնային վիրուսների դարաշրջան այս ընթացքում: Այժմ այս իրավիճակը ավելի է բարդանում համաճարակի պատճառով: Ցավոք, իրավիճակն էլ ավելի է բարդացել շարժունակության աճով, ինչը, ցավոք, պայմանավորված է երկրում պատվաստումների ցածր ցուցանիշով: Լուրջ ձախողում կա մարզերում, հատկապես Սամցխե-Ջավախքում և Քվեմո Քարթլիում: Այս իրավիճակը մի կողմից առաջացել է ոչ ճիշտ տեղեկությունների ու ապատեղեկատվությունների տարածմամբ, մյուս կողմից՝ պետք է նշել, որ Վրաստանում պատվաստումների գործընթացը սկսվեց ողբերգական պատահարով։ Բոլորս հիշում ենք Ախալցիխեում տեղի ունեցած ողբերգությունը: Ցավոք, միջադեպից հետո ես պատվաստումների որակի հետ կապված լուրջ հայտարարություններ չեմ լսել, թե պատվաստումից հետո որ պահին կարող է զարգանալ անաֆիլակտիկ ռեակցիա և ընդհանրապես ինչ տեսակի ռեակցիա կարող է զարգանալ։ Ես չեմ կարդացել մահացածների մասին պաշտոնական հաղորդագրություն: Մենք բոլորս լսել ենք, որ նա մահացել է անաֆիլակտիկ ռեակցիայի հետևանքով, մենք լսել ենք, որ օգնությունը հետաձգվել է, բայց մինչ օրս ոչ ոք հաստատ չգիտի, թե որն է դարձել մահվան պատճառը: Հետեւաբար, երբ երկրում պատվաստումը սկսվում է նման խնդիրներով, բնականաբար, մարդկանց մոտ աճում է վախի գործոնը:
Ի՞նչ է պետք անել Սամցխե-Ջավախքում պատվաստվել ցանկացողների թիվը մեծացնելու համար:
Առաջին հերթին պետք է բարձրացնել իրազեկվածության մակարդակը։ Բացարձակապես բոլոր կառուցվածքային ստորաբաժանումները ՝ պետական և հասարակական, պետք է ներգրավված լինեն: Պետք է սկսել ամենաբարձր որակի տեղեկատվական արշավի արտադրությունը, նույնիսկ պաստառների բաշխումը տնից տուն: Եվրոպայում և Ամերիկայում ուսումնասիրություններ են կատարվել այն մասին, թե որքանով է անվտանգ պատվաստումը, և ինչ հետևանքների կարող ենք հանդիպել, երբ չպատվաստվենք և վարակվենք կորոնավիրուսով: Ցավոք սրտի, թերահավատները շատ են։ Բացի այդ, ողբերգական դեպքից հետո, ցավոք սրտի, Սամցխե-Ջավախքում որեւէ աշխատանք չի տարվել։ Սա լուրջ խնդիր է։ Շատ առասպելներ են տարածվում, որոնց, ցավոք, շատերն էին հավատում: Մեկ այլ մեծ խնդիր է պատվաստումների նկատմամբ տեղի բժիշկների անվստահության աստիճանը։
Այսօր կարելի է ասել, որ հիմնական խնդիրը անվստահությունն է `համակարգի նկատմամբ անվստահությունը: Հետևաբար, երբ մարդը չի վստահում համակարգին, իրականացվող արշավին, դա նշանակում է, որ նա չի վստահում ո՛չ համակարգի կողմից սահմանված դեղամիջոցներին, ո՛չ ընդհանրապես որևէ բանի: Այսօր հիմնական նպատակն է ինչ-որ կերպ համատեղ աշխատել համակարգի նկատմամբ վստահությունը վերականգնելու համար։ Հակառակ դեպքում ոչինչ չի հաջողվի: Այս քարոզարշավն արդեն ձախողվել է, ցավոք սրտի, ամեն օր վարակվածների թիվը նորից կավելանա, քանի դեռ մենք լիարժեք չենք պարվաստվել:
Քաղաքացիների մի մասը խուսափում է պատվաստումներից ՝ պատճառաբանելով տարբեր ալերգիկ հիվանդություններ, որքանո՞վ է հիմնավորված նրանց վախը:
Շատերից եմ լսել նաև, որ ալերգիկ են, և բժիշկը խորհուրդ է տվել ձեռնպահ մնալ պատվաստումներից: Հաճախ եմ լսել այս արտահայտությունը, նաև տարբեր երկրներ ճանապարհորդած նախկին զինծառայողներից, իսկ այսօր ասում են. «Այնքան պատվաստում են ներարկել, երկիրը լքելուց առաջ, որ ապահով եմ և պատվաստման կարիք այլևս չունեմ»: Նման մարդկանց պատասխանում եմ, որ բացարձակապես յուրաքանչյուր մարդու պետք է մոտենալ անհատապես: Բոլոր դեպքերը պետք է առանձին դիտարկվեն ընտանեկան բժշկի կողմից: Սակայն այստեղ ավելացնեմ, որ պատվաստման հակացուցումը միայն և միայն կոնկրետ այդ պահին տեղի ունեցող բորբոքային պրոցեսն է։ Եթե մենք ունենք ջերմություն, հազ կամ գրիպ, ակնհայտ է, որ այս դեպքում պատվաստումը պետք է հետաձգվի մինչև ապաքինումը: Այլ առումով, չկա հիվանդություն, չկա այնպիսի վիճակ, ինչպիսին է հղիությունը, որը կունենա պատվաստանյութի հակացուցում: Որքան երկար լինի խրոնիկ հիվանդությունների ցանկը, այնքան արագ պետք է պատվաստվի մարդը, քանի որ դա խրոնիկական պաթոլոգիաներով մարդկանց թիրախային խումբն է, հետևաբար, այդպիսի մարդիկ պետք է հատկապես պաշտպանված լինեն։ Այսպես մակերեսորեն, կուրորեն անհնար է ասել`եկեք բոլորս միասին պատվաստվենք: Մասնավորապես, պետք է խորհրդակցենք ընտանեկան բժշկի հետ: Ցավոք, ինձ հաճախ ասում են, որ գնացել են պատվաստման և հետ են ուղարկել, ասելով, որ ալերգիկ են: Սակայն եթե այդ պահին ալերգիկ ռեակցիա չլինի, ապա պատվաստումը չի հակացուցում չի ունենա:
Երկրում հինգերորդ ալիքի սկիզբը պաշտոնապես հայտարարել են համաճարակաբանները։ Վրաստանում կա արդյո՞ք ճիշտ բուժման խնդիր։ Երբ մարդը ախտանիշ ունի, բայց կորոնավիրուսը չի հաստատվում: Արդյո՞ք մարդը վարակիչ է:
Սկսեմ նրանից, որ նման մարդկանց թիվը բավականին մեծացել է: Մեր պրակտիկայում եղել են հիվանդներ, որոնք ախտանիշներ են ունեցել երկար ժամանակ ՝ ութից ինը օր, սակայն ո՛չ արագ, ո՛չ PCR թեստերով կորոնավիրուսը չի հայտնաբերվել: Հետեւաբար, այդ մարդիկ իրենց իրավունք էին տալիս դուրս գալ փողոց: Ամեն դեպքում, ջերմության կամ տարբեր ախտանիշների դեպքում՝ ջերմություն, գլխացավ, ընդհանուր թուլություն, ցանկալի է լինել մեկուսացման մեջ։
Ցավոք, համավարակի ախտանշանները դարձել են շատ բազմազան: Ընդհանուր թուլություն, մկանների և հոդերի ցավ, գլխի և կոկորդի ցավ, հազ - եթե այս բողոքները ծագել են, բնականաբար ցանկալի է, որ անձը մեկուսացված լինի: Այսպես էլ գրվեց արձանագրությունը: 72 ժամը մեկ անգամ հանձնել արագ թեստ, երրորդ անգամ, եթե նույն բողոքները շարունակվեցին, իսկ երկրորդ թեստը բացասական է, կհանձնի PCR թեստ:
Արդեն բացվել ենք և մեր փոքրիկները հաճախում են դպրոց ու մանկապարտեզ: Համալսարաններում ավելի հեշտ է, քանի որ նրանց մեծ են և կարող են կրել շնչադիմակ: Առաջին դասարանցիների հետ փոքր ինչ դժվար է, իսկ մանկապարտեզի սաների մասին խոսելն ավելորդ է: Ես օրինակ, մեծ ցանկություն ունեմ, մանկապարտեզի երեխաների ծնողներն ավելի շատ պատասխանատվություն ստանձնեն իրենց երեխաների և ուսուցիչների հանդեպ։ Ի վերջո, այս մարդիկ երեխաներին հանդիպում են դպրոցներում եւ մանկապարտեզներում: Ծնողներն ու ուսուցիչները պետք է առավելագույնն անեն, որպեսզի հատեն այս շղթան:
Հնարավո՞ր է արդյոք կտրել վարակման շղթան ՝ ստեղծելով շարժվող խմբեր, հատկապես գյուղական վայրերում, տնից տուն գնալով, պատվաստման գործընթացը ակտիվացնելու համար:
Առաջին հերթին, նախքան ինչ -որ մեկի դարպասին մոտենալը, դուռը թակելն ու ասեղով նրան պատվաստման առաջարկություն անելը, նախ պետք է ակտիվացնել տեղեկատվական արշավը: Հատկապես կարեւոր է այցելել բարձր լեռնային գյուղեր `տնից տուն տեղեկատվական պաստառներ բաժանելով: Հատկապես, երբ նման վայրում ապրող մարդիկ հետևում են ռուսական տեղեկատվական արշավներին, քանի որ պետական լեզվի չիմացության պատճառով վրացական ալիքներ չեն դիտում։ Բարձրլեռնային գյուղերում, որտեղ ինտերնետ չկա, սխալ է ասեղով կանգնել դռան մոտ և հորդորել պատվաստվել տեղում: Եւս մեկ անգամ կասեմ, որ նախ պետք է ակտիվ տեղեկատվական արշավ իրականացնել: Հենց այս դռնեդուռ սկզբունքով մենք պետք է մարդկանց բացատրենք պատվաստման կարևորությունը, պետք է խոսենք, հասկացնենք, որ պատվաստումը շատ անհրաժեշտ է և կարևոր, եթե ցանկանում ենք վերադառնալ բնականոն կյանքի ռիթմին: Պատվաստումը միակ ճանապարհն է, որը կարող է փրկել մեզ: Դեռ ավելին, Եվրոպայում կամ ԱՄՆ -ում ոչ մի քաղաքում պատվաստումները չեն կատարվում հենց կլինիկաներում: Կլինիկաներում պատվաստվում են միայն ծանր քրոնիկ հիվանդները, թե չէ առողջ մարդիկ պատվաստում են լողափերում, օդանավակայաններում, մեծ առևտրի կենտրոններում, կինոթատրոններում, մետրոյում և դեղատներում: Ցավոք, մենք այս առումով էլ բացառություն ենք համարվում:
Սամցխե-Ջավախքում հոկտեմբերի 20-ին պատվաստվել է 131 մարդ, ընդհանուր առմամբ ՝ տարածաշրջանում պատվաստվել է 36 418 քաղաքացի: Երկրում պատվաստվածների թիվը հասել է 1 932 643 -ի: Այստեղից Սամցխե-Ջավախքի պատվաստումների ընդհանուր քանակը կազմում է 0,019%:
Ինչու՞ է Սամցխե-Ջավախքում պատվաստումների նման ցածր մակարդակ:
Բնակչությունը չգիտես ինչու կամ ինչպես, բայց սովոր է այս ողբերգական թվերին, ինչը շատ վատ է: Կան բազմաթիվ գործոններ, որոնք նպաստում են հայտարարված ալիքի առաջացմանը: Ինչի՞ հետ է սա կապված - Առաջին հերթին զանգվածային հավաքներն են նպաստում, շարժունակության բարձրացումը բնականաբար, միշտ հանգեցնում է վիրուսի տարածմանը: Հոկտեմբերի վերջը, նոյեմբերն ու դեկտեմբերն արդեն վիրուսների սեզոն են: Նույնիսկ առանց Covid- ի, մենք միշտ ունեցել ենք սեզոնային վիրուսների դարաշրջան այս ընթացքում: Այժմ այս իրավիճակը ավելի է բարդանում համաճարակի պատճառով: Ցավոք, իրավիճակն էլ ավելի է բարդացել շարժունակության աճով, ինչը, ցավոք, պայմանավորված է երկրում պատվաստումների ցածր ցուցանիշով: Լուրջ ձախողում կա մարզերում, հատկապես Սամցխե-Ջավախքում և Քվեմո Քարթլիում: Այս իրավիճակը մի կողմից առաջացել է ոչ ճիշտ տեղեկությունների ու ապատեղեկատվությունների տարածմամբ, մյուս կողմից՝ պետք է նշել, որ Վրաստանում պատվաստումների գործընթացը սկսվեց ողբերգական պատահարով։ Բոլորս հիշում ենք Ախալցիխեում տեղի ունեցած ողբերգությունը: Ցավոք, միջադեպից հետո ես պատվաստումների որակի հետ կապված լուրջ հայտարարություններ չեմ լսել, թե պատվաստումից հետո որ պահին կարող է զարգանալ անաֆիլակտիկ ռեակցիա և ընդհանրապես ինչ տեսակի ռեակցիա կարող է զարգանալ։ Ես չեմ կարդացել մահացածների մասին պաշտոնական հաղորդագրություն: Մենք բոլորս լսել ենք, որ նա մահացել է անաֆիլակտիկ ռեակցիայի հետևանքով, մենք լսել ենք, որ օգնությունը հետաձգվել է, բայց մինչ օրս ոչ ոք հաստատ չգիտի, թե որն է դարձել մահվան պատճառը: Հետեւաբար, երբ երկրում պատվաստումը սկսվում է նման խնդիրներով, բնականաբար, մարդկանց մոտ աճում է վախի գործոնը:
Ի՞նչ է պետք անել Սամցխե-Ջավախքում պատվաստվել ցանկացողների թիվը մեծացնելու համար:
Առաջին հերթին պետք է բարձրացնել իրազեկվածության մակարդակը։ Բացարձակապես բոլոր կառուցվածքային ստորաբաժանումները ՝ պետական և հասարակական, պետք է ներգրավված լինեն: Պետք է սկսել ամենաբարձր որակի տեղեկատվական արշավի արտադրությունը, նույնիսկ պաստառների բաշխումը տնից տուն: Եվրոպայում և Ամերիկայում ուսումնասիրություններ են կատարվել այն մասին, թե որքանով է անվտանգ պատվաստումը, և ինչ հետևանքների կարող ենք հանդիպել, երբ չպատվաստվենք և վարակվենք կորոնավիրուսով: Ցավոք սրտի, թերահավատները շատ են։ Բացի այդ, ողբերգական դեպքից հետո, ցավոք սրտի, Սամցխե-Ջավախքում որեւէ աշխատանք չի տարվել։ Սա լուրջ խնդիր է։ Շատ առասպելներ են տարածվում, որոնց, ցավոք, շատերն էին հավատում: Մեկ այլ մեծ խնդիր է պատվաստումների նկատմամբ տեղի բժիշկների անվստահության աստիճանը։
Այսօր կարելի է ասել, որ հիմնական խնդիրը անվստահությունն է `համակարգի նկատմամբ անվստահությունը: Հետևաբար, երբ մարդը չի վստահում համակարգին, իրականացվող արշավին, դա նշանակում է, որ նա չի վստահում ո՛չ համակարգի կողմից սահմանված դեղամիջոցներին, ո՛չ ընդհանրապես որևէ բանի: Այսօր հիմնական նպատակն է ինչ-որ կերպ համատեղ աշխատել համակարգի նկատմամբ վստահությունը վերականգնելու համար։ Հակառակ դեպքում ոչինչ չի հաջողվի: Այս քարոզարշավն արդեն ձախողվել է, ցավոք սրտի, ամեն օր վարակվածների թիվը նորից կավելանա, քանի դեռ մենք լիարժեք չենք պարվաստվել:
Քաղաքացիների մի մասը խուսափում է պատվաստումներից ՝ պատճառաբանելով տարբեր ալերգիկ հիվանդություններ, որքանո՞վ է հիմնավորված նրանց վախը:
Շատերից եմ լսել նաև, որ ալերգիկ են, և բժիշկը խորհուրդ է տվել ձեռնպահ մնալ պատվաստումներից: Հաճախ եմ լսել այս արտահայտությունը, նաև տարբեր երկրներ ճանապարհորդած նախկին զինծառայողներից, իսկ այսօր ասում են. «Այնքան պատվաստում են ներարկել, երկիրը լքելուց առաջ, որ ապահով եմ և պատվաստման կարիք այլևս չունեմ»: Նման մարդկանց պատասխանում եմ, որ բացարձակապես յուրաքանչյուր մարդու պետք է մոտենալ անհատապես: Բոլոր դեպքերը պետք է առանձին դիտարկվեն ընտանեկան բժշկի կողմից: Սակայն այստեղ ավելացնեմ, որ պատվաստման հակացուցումը միայն և միայն կոնկրետ այդ պահին տեղի ունեցող բորբոքային պրոցեսն է։ Եթե մենք ունենք ջերմություն, հազ կամ գրիպ, ակնհայտ է, որ այս դեպքում պատվաստումը պետք է հետաձգվի մինչև ապաքինումը: Այլ առումով, չկա հիվանդություն, չկա այնպիսի վիճակ, ինչպիսին է հղիությունը, որը կունենա պատվաստանյութի հակացուցում: Որքան երկար լինի խրոնիկ հիվանդությունների ցանկը, այնքան արագ պետք է պատվաստվի մարդը, քանի որ դա խրոնիկական պաթոլոգիաներով մարդկանց թիրախային խումբն է, հետևաբար, այդպիսի մարդիկ պետք է հատկապես պաշտպանված լինեն։ Այսպես մակերեսորեն, կուրորեն անհնար է ասել`եկեք բոլորս միասին պատվաստվենք: Մասնավորապես, պետք է խորհրդակցենք ընտանեկան բժշկի հետ: Ցավոք, ինձ հաճախ ասում են, որ գնացել են պատվաստման և հետ են ուղարկել, ասելով, որ ալերգիկ են: Սակայն եթե այդ պահին ալերգիկ ռեակցիա չլինի, ապա պատվաստումը չի հակացուցում չի ունենա:
Երկրում հինգերորդ ալիքի սկիզբը պաշտոնապես հայտարարել են համաճարակաբանները։ Վրաստանում կա արդյո՞ք ճիշտ բուժման խնդիր։ Երբ մարդը ախտանիշ ունի, բայց կորոնավիրուսը չի հաստատվում: Արդյո՞ք մարդը վարակիչ է:
Սկսեմ նրանից, որ նման մարդկանց թիվը բավականին մեծացել է: Մեր պրակտիկայում եղել են հիվանդներ, որոնք ախտանիշներ են ունեցել երկար ժամանակ ՝ ութից ինը օր, սակայն ո՛չ արագ, ո՛չ PCR թեստերով կորոնավիրուսը չի հայտնաբերվել: Հետեւաբար, այդ մարդիկ իրենց իրավունք էին տալիս դուրս գալ փողոց: Ամեն դեպքում, ջերմության կամ տարբեր ախտանիշների դեպքում՝ ջերմություն, գլխացավ, ընդհանուր թուլություն, ցանկալի է լինել մեկուսացման մեջ։
Ցավոք, համավարակի ախտանշանները դարձել են շատ բազմազան: Ընդհանուր թուլություն, մկանների և հոդերի ցավ, գլխի և կոկորդի ցավ, հազ - եթե այս բողոքները ծագել են, բնականաբար ցանկալի է, որ անձը մեկուսացված լինի: Այսպես էլ գրվեց արձանագրությունը: 72 ժամը մեկ անգամ հանձնել արագ թեստ, երրորդ անգամ, եթե նույն բողոքները շարունակվեցին, իսկ երկրորդ թեստը բացասական է, կհանձնի PCR թեստ:
Արդեն բացվել ենք և մեր փոքրիկները հաճախում են դպրոց ու մանկապարտեզ: Համալսարաններում ավելի հեշտ է, քանի որ նրանց մեծ են և կարող են կրել շնչադիմակ: Առաջին դասարանցիների հետ փոքր ինչ դժվար է, իսկ մանկապարտեզի սաների մասին խոսելն ավելորդ է: Ես օրինակ, մեծ ցանկություն ունեմ, մանկապարտեզի երեխաների ծնողներն ավելի շատ պատասխանատվություն ստանձնեն իրենց երեխաների և ուսուցիչների հանդեպ։ Ի վերջո, այս մարդիկ երեխաներին հանդիպում են դպրոցներում եւ մանկապարտեզներում: Ծնողներն ու ուսուցիչները պետք է առավելագույնն անեն, որպեսզի հատեն այս շղթան:
Հնարավո՞ր է արդյոք կտրել վարակման շղթան ՝ ստեղծելով շարժվող խմբեր, հատկապես գյուղական վայրերում, տնից տուն գնալով, պատվաստման գործընթացը ակտիվացնելու համար:
Առաջին հերթին, նախքան ինչ -որ մեկի դարպասին մոտենալը, դուռը թակելն ու ասեղով նրան պատվաստման առաջարկություն անելը, նախ պետք է ակտիվացնել տեղեկատվական արշավը: Հատկապես կարեւոր է այցելել բարձր լեռնային գյուղեր `տնից տուն տեղեկատվական պաստառներ բաժանելով: Հատկապես, երբ նման վայրում ապրող մարդիկ հետևում են ռուսական տեղեկատվական արշավներին, քանի որ պետական լեզվի չիմացության պատճառով վրացական ալիքներ չեն դիտում։ Բարձրլեռնային գյուղերում, որտեղ ինտերնետ չկա, սխալ է ասեղով կանգնել դռան մոտ և հորդորել պատվաստվել տեղում: Եւս մեկ անգամ կասեմ, որ նախ պետք է ակտիվ տեղեկատվական արշավ իրականացնել: Հենց այս դռնեդուռ սկզբունքով մենք պետք է մարդկանց բացատրենք պատվաստման կարևորությունը, պետք է խոսենք, հասկացնենք, որ պատվաստումը շատ անհրաժեշտ է և կարևոր, եթե ցանկանում ենք վերադառնալ բնականոն կյանքի ռիթմին: Պատվաստումը միակ ճանապարհն է, որը կարող է փրկել մեզ: Դեռ ավելին, Եվրոպայում կամ ԱՄՆ -ում ոչ մի քաղաքում պատվաստումները չեն կատարվում հենց կլինիկաներում: Կլինիկաներում պատվաստվում են միայն ծանր քրոնիկ հիվանդները, թե չէ առողջ մարդիկ պատվաստում են լողափերում, օդանավակայաններում, մեծ առևտրի կենտրոններում, կինոթատրոններում, մետրոյում և դեղատներում: Ցավոք, մենք այս առումով էլ բացառություն ենք համարվում:
Սամցխե-Ջավախքում հոկտեմբերի 20-ին պատվաստվել է 131 մարդ, ընդհանուր առմամբ ՝ տարածաշրջանում պատվաստվել է 36 418 քաղաքացի: Երկրում պատվաստվածների թիվը հասել է 1 932 643 -ի: Այստեղից Սամցխե-Ջավախքի պատվաստումների ընդհանուր քանակը կազմում է 0,019%:
Հայտնի..
Հարցազրույց
Օրվա արտահայտություն
Նյութեր գործընկեր լրատվամիջոցներից
Եղանակի տեսություն
Փոխարժեք
AMD
1000
6.7967
EUR
1
2.8453
RUB
100
2.8623
TRY
1
0.0819
USD
1
2.6711
Օրացույց
Տարածաշրջան
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.
