Հասարակություն
Երկքաղաքացիություն – Ջավախքի բնակչության անլուծելի խնդիրը
Ջավախքի բնակչության տեղեկատվության պակասի պատճառով առաջացած և մինչ օրս անլուծելի խնդիրը ծագել է 2013 թվականին: Վրաստանում ապրող ազգությամբ հայերին այն ժամանակ ոչ ոք չբացատրեց Օրենսդրությունում գրված փոփոխությունները, որի համաձայն, այլ երկրի քաղաքացին ինքնաբերաբար կկորցներ Վրաստանի քաղաքացիությունը:

Ե՞րբ է սկսվել խնդիրը

Մինչ օրենսդրական փոփոխությունները, էթնիկ հայերի մեծ մասն օգտվում էր երկքաղաքացիությամբ – Վրաստանի հետ զուգահեռ, ունեին Հայաստանի, կամ Ռուսաստանի քաղաքացիություն: Գնում էին արտագնա աշխատանքների և այսպիսով հատում սահմանը հեշտությամբ: Օրենսդրական փոփոխությունների պատճառով, 2500-ից ավելի Սամցխե-Ջավախքում ապրող հայեր Վրաստանի քաղաքացիներ չլինելու մասին լսեցին միայն սահմանային անցակետում, փաստաթղթերը ստուգելու ժամանակ:

Բնակիչների մյուս մասը 2013 թվականի հունիսի սկզբին, Արդարադաության նախարարությունից Վրաստանի քաղաքացիությունից զրկվելու մասին հաղորդագրություններ ստացան: Տեղեկություն է ստացել նաև Վրաստան-Հայաստան սահմանի մոտ գտնվող Ժդանովական գյուղի բնակիչ՝ Կամո Սիմոնյանը: Վրաստանի քաղաքացիությունը կորցնելու մասին հաղորդագրությունն ընտանիքը ստացել է այն ժամանակ, երբ Կամոն գտնվում էր Ռուսաստանում:

«62 տարի է ապրում եմ Վրաստանում, այստեղ եմ ծնվել և մեծացել: Ամենացավալին այն է, որ միայն թղթերին են ուշադրություն դարձնում, իսկ մարդկային զգացմունքները ոչինչ են: Հասակավոր մարդ եմ, վրացերեն լեզուն հիմա ինչպես կաորղ եմ սովորել, շատ դժվար է համակերպվել այն փաստին, որ այլևս Վրաստանի քաղաքացի չեմ»:

Կամո Սիմոնյանն այնպես, ինչպես Ջավախքի բնակչության մեծամասնությունը, երկքաղաքացիություն ուներ: Այս փաստը տեղացիներին տալիս էր արտագնա աշխատանքների գնալու հնարավորություն: Ժդանովականից, 2013 թվականին, օրենքում ներգրավված փոփոխությունների պատճառվ, 25 գյուղացի կորցրեց Վրաստանի քաղաքացիությունը: Պետությունը Կամո Սիմոնյանին և նման իրավիճակում հայտնվող քաղաքացիներին առաջարկում է երկքաղաքացիություն ստանալ վրաց լեզվի քննություն հանձնելով: Կամոն երկու անգամ մասնակցել է քննություններին, սակայն նրան չի հաջողվել հանձնել այն:




Ի՞նչ է ենթադրում օրենքը

«Երկքաղաքացիություն ստանալու մասին» օրենքը ուժի մեջ է 2017 թվականի Սեպտեմբերից: Բնակչության այն մասը, որն ուզում է վերականգնել քաղաքացիությունը, գտնվում է բարդ իրավիճակում, քանի որ նրանք չգիտեն վրացերեն: Օրենքում գրված փոփոխության համաձայն, ցանկացողը պետք է տիրապետի վրաց լեզվին և իմանա վրաց պատմություն, ինչպես նաև վերջին 5 տարիների ընթացքում պետք է գտնվեր Վրաստանում կամ ամուսինը պետք է լինի Վրաստանի քաղաքացի:

Ախալքալաքում և Նինոծմինդայում հետաքրքրվող անձանց վրաց լեզուն սովորեցնել առաջարկում է Զուրաբ Ժվանիայի անվան պետական դպրոցը: Ուսումն անվճար է, սակայն այս առաջարկությունը Ջավախքի բնակչության մեծ մասը չի օգտագործում, քանի որ գյուղերից քաղաք երթևեկող տրասնպորտ չկա:

Ի՞նչ է խոստացել Ջավախքի բնակչությանը Սալոմե Զուրաբիշվիլին

«Մեծ ցանկություն ունեմ, որ ձեր երեխաների հետ դառնաք Վրաստանի լիարժեք քաղաքացիներ. . . Սրա համար պետք է մեկ քայլափոխ անեք, ինչը նշանակում է, որ եթե ուզում եք այս երկրի քաղաքացիություն - սա նույն լեզվի իմացությունն է, այնքան, որ գոնե կարողանաք փոքր քննություն հանձնել»,-
մայրենի լեզվի օրը Ախալքալաքի բնակչությանը հուսադրում է Սալոմե Զուրաբիշվիլին:

Նախագահական քարոզարշավի ժամանակ, քաղաքացիություն ստանալու հետ կապված խնդիրները լուծելու պայմանով, 1700-ից ավելի անձանց փաստաթղթեր է վերցրել, սակայն անօգուտ: Փաստաթղթերը հանձնելու մասին խոսում է Ջավախքի «Հայրենասերների դաշինքի» նախագահ՝ Սամվել Պետրոսյանը:

«Ամբողջ աշխարհում գործում է կանոն, երկքաղաքացիության մասին: Վրաստանում ինչու՞ չպետք է լինի: Խնդիր չեմ տեսնում, միայն ցանկություն է հարկավոր: Եթե մարդիկ զանգվածային կեպրով մնում են առանց քաղաքացիության, սա նշանակում է, որ օրենքում թերություններ կան»,- հայտարարում է Սամվել Պետրոսյանը:

Ջավախքահայերը լուծումը տեսնում են երկքաղաքացիության մասին օրենքը պարզեցնելու մեջ: Ախալցիխեի գյուղ Ջուլղայի բնակիչ՝ Գևորգ Մարգարյանը կարծում է, որ այս հարցի վերափոխումը ձեռք կմեկնի երիտասարդների գյուղ վերադարձմանը: Երկքաղաքացիության շնորհիվ նրանք կրկին հայրենի տարածք կվերադառնան:

«Եթե ունենային երկքաղաքացիություն, հնարավոր է քաղաքացիների մեծ մասը կրկին վերադառնար Վրաստան»,- անհանգստանում է Գևորգ Մարգարյանը: 

«Շատ ցանկացողներ կան, որ ունենան երկքաղաքացիություն: Մենք այս խնդրի լուծման համար ոչինչ անել չենք կարող: Պետությունը պետք է որոշի: Վրաստանը մեղավոր չէ, այստեղ մեղքը Ռուսաստանինն է, որ վիզա է պահանջում»,- ասում է Ջուլղայի բնակիչ՝ Բենիամին Դուրգալյանը:

Նրանից հետո, երբ Սալոմե Զուրաբիշվիլին դարձավ Վրաստանի նախագահ, Նախագահի վարչությունը զգուշացրեց Վրաստանի այն քաղաքացիներին, ովքեր երկքաղաքացիության պատճառով կորցրել են Վրաստանի քաղաքացիությունը և ցանկանում են այն վերականգնել:

«2018 թվականի «Վրաստանի քաղաքացիության մասին» Վրաստանի օրգանական կանոնում իրականացված փոփոխությունների արդյունքում, Վրաստանի քաղաքացիներին տրվում է հնարավորություն, լինելով Վրաստանի քաղաքացի, ունենալ նաև այլ երկրի քաղաքացիությունը հաստատող փաստաթուղթ:

Այլ պետության քաղաքացիություն ձեռք բերելու դեպքում, անձը Վրաստանի քաղաքացիությունը չի կորցնում ( ինչը տեղի էր ունենում նախկին օրենսդրության վերափոխումը):

Նրանք, ովքեր Վրասատնի քաղաքացիությունը կորցրել են այլ երկրի քաղաքացի դառնալու պատճառով, մինչեւ 2019 թվականի օգոստոսի 15-ը իրավունք ունեն դիմել գործակալությանը Վրաստանի քաղաքացիության պահպանման համար: Եթե Վրաստանի հետ կապը հուսալի է, ապա քաղաքացիության պահպանման համաձայնությունը կտրվի պարզ ընթացակարգով:

Ինչու՞ Ջավախքում հարկ եղավ ստանալ այլ երկրի քաղաքացիութուն

Երբ Հայաստանն ընդունեց երկքաղաքացիության մասին օրենքը, Ախալքալաքի բնակիչները վերոնշյալի վերաբերյալ հայտարարություններ ներկայացրեցին: Նրանց համար սա «խոպան» գնալու հնարավորություն էր:

Հիմա Ջավախքի հայությունը, օտարերկրացիների նման չեն կարող օգտվել առողջապահության անվճար ծառայությունից, արդարադատության տան օգնությունից և ոչ էլ էկոնոմիկայի նախարարության գրանտային կամ բիզնես ծրագրերից:
Վրաստանի խորհրդարանի անդամ և իշխող կուսակցության մեծամասնական պատգամավորի թեկնածու Ջավախքում՝ Սամվել Պետրոսյանն ասում է, որ բնակչության համար երկքաղաքացիության հարցը ցավալի խնդիրներից մեկն է: Գլխավոր խնդիր նա համարում է պետական լեզվի չիմացությունը:

«Հաղթանակի դեպքում, առաջին խնդիրներից մեկը, որի լուծման մասին անձամբ կհոգամ, կլինի հենց սա: Ամեն օր հանդիպում եմ բնակիչներին և գրեթե բոլոր գյուղերում ստիպված եմ խոսել այս մասին: Ցավոք սրտի, նրանց համարպատասխան չունեմ, քանի որ սա հեշտ լուծվող խնդիր չէ»,- ասում է Սամվել Մանուկյանը:

Ինչպե՞ս լուծել խնդիրը

Սամվել Մանուկյանը լավ գիտի, որ պետական լեզուն սովորելը խնդիր է Ջավախքի բնակչության համար: Նա նույնպես դժվարանում է խոսել վրացերեն լզեվով, սակայն ընտրություններում հաղթելու դեպքում պատրաստվում է փոխել այս փաստը:

«Երբ օրենքում փոփոխություններ գրանցեցին, այդ ժամանակ երկքաղաքացիություն ունեցողների մոտ 80%-ը կորցրեց Վրաստանի քաղաքացիությունը և եթե չեմ սխալվում, ասվեց, որ նրանց թիվը հասնում էր մոտ 28 000-ի: Երևի նրանց կեսը Ջավախքի բնակչությունն էր: Իհարկե, շատ եմ ուզում, որ պետական լեզվով խոսեն Վրաստանի բոլոր քաղաքացիները, բայց գիտեք, որ Ախալքալաքը փակ քաղաք է, այստեղ տարիների ընթացքում նկատվում է ռուսական հետքը, մինչ այսօր գործում են ռուսական դպրոցներ և բնակիչները գրեթե ոչոքի հետ ստիպված չեն խոսել պետական լեզվով: Ելքը կարծում եմ, քննությունների հեշտացումն է»,- հայտարարում է Սամվել Մանուկյանը:

Օրենսդրության նման, Ախալքալաքի փոխքաղաքապետը նունյպես Ջավախքի երիտասարդներին հորդորում է սովորել պետական լեզուն: Ալեքսանդրե Մելիքիձեն կարծում է, որ չափահաս քաղաքացիների համար պետությանը օրենքը պետք է հեշտացնի:

Վրաստանի նախկին քաղաքացին, ով Վրաստանի քաղաքացիությունը կորցրել է դառնալով այլ երկրի քաղաքացի, իրավունք է շնորհվում օրենքի գործումից մեկ տարվա ընթացքում դիմի պետական ծառայությունների զարգացման գործակալությանը՝ Վրաստանի քաղաքացիությունը վերականցնելու նպատակով: «2018 թվականի «Վրաստանի քաղաքացիության մասին» Վրաստանի կանոնում իրականացված փոփոխությունների արդյունքում, Վրաստանի քաղաքացիներին տրվում է հնարավորություն, լինելով Վրաստանի քաղաքացի, ունենալ նաև այլ երկրի քաղաքացիությունը հաստատող փաստաթուղթ:

Վրաստանի քաղաքացիությունը վերականգնելու համար անձը նախագահի անունով հայտարարություն պետք է գրի, արդարադատության նախարարության միջոցով: Քաղաքացին պետք է վճարի 250 լարի:

Այժմ քաղաքացիությունը պահպանել հնարավոր է այն դեպքում, եթե այլ երկրի անձնագիր ստանալուց առաջ, անձը Վրաստանի իշխանությունից թույլտվություն է ստանում:

2020 թվականի դեկտեմբերի 31-ից, Վրաստանի քաղաքացիությունից զրկելն արգելվում է ցանկացած դեպքում:

Ինչ վերաբերվում է այն երեխաներին, ովքեր այլ երկրի քաղաքացիությունը ձեռք են բերել ծնունդով, Վրաստանի քաղաքացիությունը կպահպանեն մինչև 18 տարեկան: Քաղաքացիության հետագա երկարացման համար երեխաների օրինական ներկայացուցիչները համապատասխան հայտերով ժամանակին պետք է դիմեն վրացական իշխանություններին:

Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար:
Facebook Twitter
ამინდი
ახალციხე 10 °C
img
ახალქალაქი 7 °C
img
ასპინძა 9 °C
img
ადიგენი 17 °C
img
ბორჯომი 11 °C
img
თბილისი 14 °C
img
აბასთუმანი 9 °C
img
ბაკურიანი 6 °C
img
ნინოწმინდა 7 °C
img
ვალუტა
AMD
AMD
1000
6.8978
EUR
EUR
1
2.8837
RUB
RUB
100
2.8914
TRY
TRY
1
0.0829
USD
USD
1
2.6755
კალენდარი
«« მაისი  »»
2930 1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30 31 12
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
The views, opinions and statements expressed by the author/authors and those providing comments are theirs only and do not necessarily reflect the position of the Foundation or the Center. Therefore, the Open Society Georgia Foundation and Georgian Center for Strategy and Development are not responsible for the content of the information material.