Եռամսյա սեզոնային աշխատանքի Վրաստանից Գերմանիա ապրիլին 25 մարդ կմեկնի: Նրանց թվում չհայտնվեցին Սամցխե-Ջավախքի բնակիչները: Բոլոր 25 դիմորդներն ընտրվել են Աջարիայի և Գուրիայի շրջաններից: Զբաղվածության գործակալությունից նշում են, որ գերմանացի ֆերմերներից աշխատուժի պահանջարկը կլինի հունիսից:Մինչև 100,000 մարդ ցանկություն է հայտնել զբաղվել գերմանական գյուղատնտեսությունում: Նրանցից 5000-ը Սամցխե-Ջավախքի բնակիչներ են: Զբաղվածության գործակալության տվյալներով ՝ Գերմանիայից ստացվել է 467 թափուր աշխատատեղ: Այս աշխատանքի համար ընտրվածները ստիպված կլինեն աշխատել Շտուտգարդում և Բրանդենբուրգում:

Իրակլի Բալախաշվիլին մտադիր է գյուղատնտեսության ոլորտում ձեռք բերած գիտելիքները կիրառել Գերմանիայում: Ֆերմերն ապրում է Ադիգենիի Կախարեթի գյուղում ՝ ծնողների, կնոջ և երկու մանկահասակ երեխաների հետ: Եթե գերմանացի գործատուն ընտրի իր թեկնածությունը, 4000 քառ. հողը կհանձնի իր ընտանիքին և երեք ամսով կլքի հայրենիքը:

«Կարծում եմ, որ Գերմանիայից 10-12 հազար լարի կբերեմ, բայց սա ոչինչ է, համեմատած այն բանի հետ, ինչ ես պետք է զոհաբերեմ: Ես ստիպված եմ հրաժարվել ամեն ինչից, ընտանիքից և հայրենիքից: Սարսափելի է, գյուղացին թողնում է իր հողն անմշակ և գնում է մեկ այլ տեղ ՝ հողի վրա աշխատելու: Բերված գումարով ես ստիպված եմ գնել այն հիմնական բերքը, որով պետք է աշխատեմ»:

Բալախաշվիլիի ընտանեկան ֆերմայում ներգրավված են բոլոր անդամները: Արդյունքն անփոփոխ է, աշնանը նրանք հավաքում են կարտոֆիլ և սոխ: Հիմնական խնդիրն էլ սկսվում է այստեղից՝ չեն կարող վաճառել բանջարեղենը: Ֆերմերն ասում է, որ բնակչությանը հատկապես տուժել է կորոնավիրուսային համաճարակի ժամանակ:

«Մարդիկ բավարար եկամուտ չունեն կիլոգրամներով գնելու համար, ուստի նրանց համար դժվար է մանրածախով կարտոֆիլ ու սոխ գնել»:

Ամիսը երկու անգամ Իրակլի Բալախաշվիլին միկրոավտոբուսով, լի կարտոֆիլով, սոխով և լոբով գնում է Արեւմտյան Վրաստան: Նա մնում է Իմերեթիում մինչև բանջարեղենի վաճառքը: Ֆերմերը հաշվարկել է, որ Քութաիսի երկու այցելություններից հետո ամսական մնում է 400-500 լարի: Սա շատ ավելի քիչ է, քան բանջարեղենի աճեցման վրա ծախսված գումարը:

«Յուրաքանչյուր ֆերմեր, եթե պայմանները հարմար լինեն, 10 000 լարիի բերք կաճեցնի: Այս դեպքում գյուղացին դեռ կմնա իր ընտանիքի հետ, իր երկրում: Մինչ այժմ ես գնում էի Թուրքիա սեզոնային աշխատանքի ՝ թեյ քաղելու: Դժվար էր, մեզ թույլ չէին տալիս հեռախոս օգտագործել, աշխատավարձը ցածր էր: Գարնանը ավելացավ նաև կորոնավիրուսը, չկարողացա գնալ»:

Իրակլի Բալախաշվիլին վստահ է, որ եթե պետությունն օգնի ֆերմերներին լուծել սարքավորումների, ագրեգատների, ոռոգման համակարգի և պահեստավորման խնդիրները, տեղացիները չեն մեկնի արտերկիր ՝ հողամասերի վրա աշխատելու համար և կամրապնդեն իրենց սեփական տնտեսությունը:

Գերմանիայում աշխատել ցանկացողների թվում է նաև Իրակլիի հարևան գյուղ՝ Լելովանում ապրող Կախաբեր Բուիձեն: 47-ամյա տղամարդը բանկից մի քանի վարկ վերցնելուց հետո որոշել է թողնել իր ընտանիքը և երեք ամսով հեռանալ հայրենիքից: Նա ասում է, որ փորձել է գյուղատնտեսության բոլոր ճանապարհները, բայց ապարդյուն: Հողի մշակումը բարդ է `սարքավորումների բացակայության պատճառով: Խնդիրը բերքի ժամանակին մշակումն է, պահպանումն ու վաճառքը:

Իր գործունեությունը չհաջողվեց անգամ անասնապահության ոլորտում: Գյուղում արոտավայրերի սակավության պատճառով անասուններ պահել կարող են միայն մի քանիսը:

«Այս պահին հինգ հոգանոց ընտանիքի միակ եկամուտը մորս թոշակն է ու կնոջս ուղարկած գումարը, ով մեկ տարուց ավելի է ՝ արտասահմանում է: Նա փորձում է մեզ օգնել Իտալիայից»:

Կախաբեր Բուիձեն պատրաստվում է մարել վարկերը Գերմանիայում աշխատած գումարով: Նա նաև ցանկանում է ձեռք բերել հող մշակելու համար անհրաժեշտ սարքավորումները: Հույս ունի, որ քանի դեռ կլինի Գերմանիայում, հողամասերի մասին կհոգան նրա ծնողներն ու երեխաները:

Ավթանդիլ Աբաշիձեն ապրում է Ադիգենի գյուղ Ճելայում: Գյուղատնտեսության ոլորտը նրան հարազատ է մանկուց: Ֆերմերը տագնապալի է համարում այն փաստը, որ տասնյակ հազարավոր մարդիկ պատրաստ են աշխատել Գերմանիայում:

«Եթե մեկ օրում 70 000 մարդ է գրանցվում, ապա սա պետության համար լավ ապագա է՞: Ինձ մոտ կասկած է առաջանում, արդյոք դա պետությունը չի սկսում միտումնավոր, Վրաստանն – առանց վրացու, սրանից վատ էլ ի՞նչ կարող են անել: Թուրքիան կամ Շաճ Աբասը սրանից վատ ի՞նչ են արել: Ի՞նչ լավության ենք սպասում»:

Մենք Ախալցիխեի բնակչությունից հետաքրքրվեցինք ՝ առաջարկվող պայմանները բարենպաստ են Վրաստանի քաղաքացիների համար, թե ոչ: Արդյո՞ք դա կփոխի դժվար ֆինանսական ֆոնը Վրաստանում:

Բնակչության մի մասը կարծում է, որ Վրաստանի և Գերմանիայի իշխանությունների միջև կնքված պայմանագիրը կօգնի կարիքավոր և ցածր եկամուտ ունեցող մարդկանց լուծել իրենց տնտեսական խնդիրները: Տեղացիների մի մասը չի հավատում ծրագրի արդյունավետությանը, իսկ ոմանք անհանգստացած են Վրաստանից արտագաղթի աճի պատճառով: Նրանք նշում են, որ Գերմանիայում աշխատանք առաջարկելու փոխարեն, Վրաստանի կառավարությունը իր քաղաքացիներին պետք է աշխատելու հնարավորություն տա հայրենիքում:

«Նոր տնտեսական դպրոց – Վրաստանին» հիմնադիրը ողջունում է Վրաստանի ներգրավվածությունը գերմանական զբաղվածության ծրագրում: Տնտեսագետ՝ Պաատա Շեշելիձեն ասում է, որ որոշումը դրական ազդեցություն կունենա Վրաստանի արտաքին քաղաքականության վրա և կօգնի հետագայում ամրապնդել հարաբերությունները Եվրոպայի հետ:

«Վրաստանը ազատ առևտրի հարաբերություններ ունի եվրոպական երկրների հետ, ուստի կարծում եմ, որ Վրաստանի քաղաքացիները պետք է հնարավորինս շատ մուտք ունենան եվրոպական երկրներ, և ես այս որոշման մեջ որևէ խնդիր չեմ տեսնում»:

Սակայն տնտեսագետը կարծում է, որ պայմանները ճշտելուց հետո բոլոր գրանցվողները չեն ցանկանա մեկնել Գերմանիա:

«Գրանցված անձինք լավ չեն գիտակցում, թե ուր են գնում: Դրանք պայմանագրային են, ուստի պայմանները շատ ավելի բարդ կլինեն: Բջջային հեռախոսներից օգտվել և կապ հաստատել հարազատների հետ կթույլատրվի միայն որոշակի ժամերի ընթացքում: Նաև, նրանց կվճարեն միայն Վրաստան վերադառնալուց հետո», - ում է տնտեսագետ՝ Պաատա Շեշելիձեն:

Վրաստանի քաղաքացիների գրանցումը Գերմանիայում ժամանակավոր օրինական աշխատանքի համար սկսվել է փետրվարի 15-ին: Սա ապրիլի 1-ից սեզոնային, եռամսյա աշխատանք է գյուղատնտեսության ոլորտում:

Որոշակի պայմաններ կան՝ դիմողը պետք է Վրաստանի քաղաքացի լինի ու համապատասխանի որոշ չափանիշների: Պետք է լինի 18-ից մինչև 60 տարեկան, առողջ լինի, գյուղատնտեսական աշխատանքի, բերքահավաքի փորձ ունենա, գերմաներեն կամ անգլերեն շփվելու տարրական իմացություն, իսկ խմբով աշխատելու դեպքում գոնե մեկը կարողանա շփվել այդ լեզուներով։

Բնականաբար, արտասահման մեկնելու կարգը պետք է պահպանվի։ Մասնավորապես՝ երրորդ երկրի քաղաքացին, երբ Եվրամիության Շենգենյան գոտուց դուրս է գալիս, վերադառնալու իրավունք ունի երեք ամիս անց։ Ուրեմն՝ մինչ Գերմանիա մեկնելը Եվրամիության երկրներ ճամփորդած դիմողները պետք է հետևեն այդ ժամկետին և որևէ խախտումներ արած չլինեն մուտքի և ելքի կանոնների հետ կապված։

Հրապարակվել է Վրաստանի Բաց հասարակության հիմնադրամների և Վրացական ռազմավարության ու զարգացման կենտրոնի (GCSD) ֆինանսական աջակցությամբ:Հեղինակի / հեղինակների կողմից տեղեկատվական նյութում հայտնված կարծիքը չի կարող արտացոլել հիմնադրամի և կենտրոնի դիրքորոշումը: Ըստ այդմ, «Բաց հասարակության հիմնադրամը» և «Վրացական ռազմավարության և զարգացման կենտրոնը» պատասխանատու չեն նյութի բովանդակության համար: